- po mieczu
- po mieczu {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'podniośle: w męskiej linii rodu, po ojcu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Krewny po mieczu. Dziedziczyć po mieczu. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
po mieczu
Look at other dictionaries:
miecz — 1. książk. Coś wisi, zawisło nad kimś, nad czymś jak miecz Damoklesa, Damoklesowy; wisi, zawisł nad kimś, nad czymś miecz Damoklesa, Damoklesowy «coś, jakieś niebezpieczeństwo lub nieszczęście, stale komuś grozi»: „Piknik pod Wiszącą Skałą” to… … Słownik frazeologiczny
kądziel — Krewny, przodek itp. po kądzieli «krewny, przodek ze strony matki»: Przodkowie moi po mieczu i po kądzieli krew swoją przelewali dla kraju – mawiała. M. Kuncewiczowa, Cudzoziemka … Słownik frazeologiczny
krewny — 1. żart. Krewni i znajomi królika «osoby związane osobiście z kimś wpływowym, korzystające zwykle z jego protekcji»: Tylko dla wyjątkowych klientów. Dla krewnych i znajomych królika. Sprzedawać można byle co, ale dawać – tylko to, co ma się… … Słownik frazeologiczny
przodek — po kądzieli zob. kądziel. Przodek po mieczu zob. miecz 2 … Słownik frazeologiczny
dobro — n III, Ms. dobrobru (dobrobrze); lm D. dóbr 1. blm «to, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny» Poczucie dobra i zła. Wyświadczyć komuś dobro. Czynienie dobra. 2. blm «skłonność do czynienia dobrze; łagodność,… … Słownik języka polskiego
jednosieczny — «o broni białej, zwłaszcza o mieczu: mający ostrze z jednej strony, nie obosieczny» … Słownik języka polskiego
miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… … Słownik języka polskiego
przodek — m III, D. przodekdku a. przodekdka, N. przodekdkiem; lm M. przodekdki 1. «w kopalni: czoło chodnika, ściany lub komory; wyrobisko, gdzie się urabia kopalinę użyteczną lub skałę płonną» Przodek wybierkowy, węglowy. Przodek chodnikowy, szybowy,… … Słownik języka polskiego
miecz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y || ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} broń biała, zwykle obosieczna o prostej rękojeści i szerokim ostrzu, używana od epoki brązu do XVI w. : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
